De Keiharde Waarheid Over Veel Indonesische Kampungs
Het grootste probleem in veel kampungs is niet armoede, niet de overheid, maar gedrag.
Veel mensen kiezen voor gemak, chaos en korte-termijndenken, zelfs als het hun eigen leefomgeving kapotmaakt.
Dit is wat je dagelijks ziet:
Motorfietsen worden overal geduwd, geparkeerd en door mini-straatjes geperst.
Afval wordt op straat gegooid “omdat iedereen het doet”.
Huizen worden zonder ramen, daglicht of logica gebouwd, niet door gebrek aan geld maar door gebrek aan planning.
Niemand corrigeert elkaar.
Niemand voelt eigenaarschap over de buurt.
Men accepteert geluidsoverlast, rommel en stank alsof het normaal is.
Dit is zelf gecreëerde ellende.
En zolang mensen dit gedrag normaal vinden, verandert er niets — zelfs niet met geld of hulp.
De Directe Oplossingen (die wél effect hebben)
Dit zijn geen zachte aanbevelingen, maar maatregelen die echte verandering forceren:
- Verbied motorfietsen in kampungs volledig
Alleen lopen of fietsen in steegjes.
Motors moeten buiten de kampung geparkeerd worden in een gemeenschappelijke zone.
Steekproeven en boetes.
Resultaat:
Rust, veiligheid, frisse lucht, ruimte voor kinderen.
- Bouwregels afdwingen: elk huis MOET ventilatie en ramen hebben
Geen vergunning → direct slopen of aanpassen.
Minimale eisen voor licht, lucht en veiligheid.
Resultaat:
Gezondere leefomgeving, minder ziektes, minder vocht en schimmel.
- Zero-tolerance op afval
Camera’s of buurtcontrole die boetes opleggen.
Afvalbakken om de 30 meter.
Gemeenschappelijke schoonmaakdagen verplicht.
Resultaat:
Self-cleaning community.
- “Buurtleiders” vervangen door mensen die wél durven handhaven
Geen politieke vriendjes, maar mensen die resultaatgericht werken.
Dagelijkse inspecties.
Recht om waarschuwingen en sancties op te leggen.
Resultaat:
Meer discipline, minder chaos.
- Bewoners verplicht laten betalen voor onderhoud
Niet veel, maar genoeg dat mensen eigenaarschap voelen:
Kleine maandelijkse bijdrage voor schoonmaak en infrastructuur.
Wie niet betaalt → geen gebruik van gemeenschappelijke voorzieningen.
Resultaat:
Bewoners beschermen hun eigen investering.
- Educatiecampagnes over leefbaarheid, hygiëne en planning
Niet soft. Recht door zee:
“Als jij de straat vervuilt, maak je je eigen huis vies.”
“Als jij je motor in de gang zet, verstik je je eigen kinderen.”
“Als jij geen licht in je huis bouwt, word je ziek — en dat kost geld.”
Resultaat:
Bewustwording → gedrag → verandering.
De Conclusie
Zolang mensen in kampungs blijven kiezen voor gemak, chaos en “zo doen we het altijd”, blijven kampungs stinken, rommelig en gevaarlijk.
Pas als gedrag verandert — niet de overheid — komt vooruitgang.
